_______________________________

کتاب حاضر دومین اثر از مجموعۀ «طلایه داران تقریب» است که به زندگی نامه و تحصیلات، موضع گیری ها در برابر قیام پانزده خرداد و به رسمیت شناختن اسرائیل، فعالیت های وحدت گرایانه و تلاش برای تقریب مذاهب اسلامی و تفکرات شیخ محمود شلتوت پرداخته است.
وی در ۱۳۱۰ ق در روستای منشاة بنی منصور در استان بحیرۀ مصر به دنیا آمد. در ۱۳۲۸ ق برای کسب علم به اسکندریه رفت و با تلاش بی وقفه در ۱۳۴۰ ق. موفق به کسب عالی ترین مدرك رسمی از دانشکدۀ اسکندریه گردید. وی در مدت تحصیل خود از اساتیدی چون شیخ الجیزاوی، عبدالمجید سلیم، محمد مصطفی مراغی و دیگران بهره برد. شیخ شلتوت در ۱۳۶۰ ق. به دعوت شیخ محمد مصطفی مراغی به عنوان استاد در دانشگاه الأزهر مشغول تدریس گردید. وی در ۱۳۸۳ ق. به ریاست الأزهر منصوب شد و در دوران ریاست خود، خدمات شایانی به اسلام کرد.
از مهم ترین برنامه های او، دوری از تعصبات فرقه ای و مذهبی و از مهم ترین اقداماتش، تدریس فقه شیعه در کنار مذاهب اهل سنت بود. وی در روز عاشورا به برگزاری مراسم عزاداری برای امام حسین (ع) اقدام نمود که نشان دهندة عشق و علاقۀ وافر او به اهل بیت(ع) بود.
از فعالیت های علمی شلتوت نیز تأسیس «آکادمی تحقیقات اسلامی» و عضویت در کمیتۀ فتوای الأزهر بود.
رئیس دانشگاه الأزهر در حادثۀ پانزده خرداد ایران و شهادت بسیاری از علما و مردم، در نامه ای از عموم مسلمانان خواست که علمای مجاهد ایران را پشتیبانی نمایند. وی در مقابل به رسمیت شناختن اسرائیل از سوی حکومت ایران، ضمن رد هر گونه ارتباط کشورهای اسلامی با اسرائیل، اقدام دولت ایران را تقبیح کرد و در این باره تلگرافی به آیت الله بروجردی به قم فرستاد .
اما ایشان قبل از رسیدن نامه رحلت کرده بود و شیخ شلتوت، در پی این واقعه نامه ای برای آیت الله سید محسن حکیم فرستاد.
بی شک شلتوت از معدود عالمانی بود که به وحدت اسلامی اهتمامی ویژه داشت. وی در کتاب الاسلام عقیدة و شریعة، وحدت اسلامی را این گونه تعریف می کند: برادری دینی بین قلوب مسلمین پیوندی برقرار می سازد که خانواده ای واحد می شوند. مسلمان از خوشحالی مسلمان، خوشحال و از ناراحتی او ناراحت می شود. هنگامی که گمراه شود، اورا هدایت و هنگامی که اغفال شود او را ارشاد و هنگامی که ضعیف شود به او رحم می کند و در یک کلمه هر گونه به خود می پسندد با او رفتار می کند.
شلتوت قرآن را محور وحدت و نقطۀ مشترك میان مذاهب اسلامی می دانست و ترك تعصب و نقش علمای دین را از عوامل وحدت می شمرد .
وی در ۱۳۶۰ ق به همراه محمد تقی قمی، شیخ محمد مصطفی مراغی، مصطفی عبدالرزاق و عبدالمجید سلیم مرکز «دارالتقریب» را برای نزدیکی و وحدت مسلمانان تأسیس کرد و با آیت الله بروجردی به مکاتبه پرداخت .
مهم ترین اقدام شیخ محمود شلتوت در طول حیاتش صدور فتوا مبنی بر جواز تعبد و پیروی از فقه مذاهب معتبری چون شیعه بود.