کتـاب حاضـر دومیـن اثـر از مجموعه «طلایـه داران تقریـب» اسـت کـه بـه زندگینامه و تحصیـلات، موضع‌گیری ها در برابر قیام پانزده خرداد و به رسمیت شناختن اسرائیل، فعالیتهای وحدت گرایانه و تلاش برای تقریب مذاهب اسلامی و تفکرات شیخ محمود شلتوت پرداخته است.
وی در ۱۳۱۰ ق. در روستای منشاه بنی منصور در استان بحیره مصر به دنیا امد. در ۱۳۲۸ ق. برای کسب علم به اسکندریه رفت و با تلاش بی‌وقفه در ۱۳۴۰ ق. موفق به کسب عالی‌ترین مدرک رسمی از دانشكده اسکندریه گردید. وی در مدت تحصیل خود از اساتیدی چون شیخ الجیزاوی، عبدالمجید سلیم، محمد مصطفی مراغی و دیگران بهره برد. شیخ شلتوت در ۱۳۶۰ ق. به دعوت شیخ محمد مصطفی مراغی به عنوان استاد در دانشگاه الازهر مشغول تدریس گردید. وی در ۱۳۸۳ ق. به ریاست الازهر منصوب شد و در دوران ریاست خود، خدمات شایانی به اسلام كرد.
از مهم‌ترین برنامه های او، دوری از تعصبات فرقه‌ای و مذهبی و از مهم‌ترین اقداماتش، تدریس فقه شیعه در کنار مذاهب اهل سنت بود. وی در روز عاشورا به برگزاری مراسم عزاداری برای امام حسین(ع) اقدام نمود که نشان دهنده عشق و علاقه وافر او به اهل بیت(ع) بود.
از فعالیتهای علمی شلتوت نیز تاسیس «اکادمی تحقیقات اسلامی» و عضویت در کمیته فتوای الازهر بود.
رئیس دانشگاه الازهر در حادثه پانزده خرداد ایران و شهادت بسیاری از علما و مردم، در نامه‌ای از عموم مسلمانان خواست که علمای مجاهد ایران را پشتیبانی نمایند. وی در مقابل به رسمیت شناختن اسرائیل از سوی حکومت ایران، ضمن رد هر گونه ارتباط کشورهای اسلامی با اسرائیل، اقدام دولت ایران را تقبیح کرد و در این باره تلگرافی به ایت الله بروجردی به قم فرستاد. اما ایشان قبل از رسیدن نامه رحلت کرده بود و شیخ شلتوت، در پی این واقعه نامه‌ای برای ایت الله سید محسن حکیم فرستاد.
بی‌شک شلتوت از معدود عالمانی بود که به وحدت اسلامی اهتمامی ویژه داشت. وی در کتاب الاسلام عقیده و شریعه، وحدت اسلامی را این‌گونه تعریف می كند: برادری دینی بین قلوب مسلمین پیوندی برقرار می‌سازد که خانواده‌ای واحد می شوند. مسلمان از خوشحالی مسلمان، خوشحال و از ناراحتی او ناراحت می شود. هنگامی که گمراه شود، اورا هدایت و هنگامی که اغفال شود او را ارشاد و هنگامی که ضعیف شود به او رحم می كند و در یک کلمه هر گونه به خود می‌پسندد با او رفتار می كند.
شلتوت قران را محور وحدت و نقطه مشترک میان مذاهب اسلامی می دانست و ترک تعصب و نقش علمای دین را از عوامل وحدت می شمرد. وی در ۱۳۶۰ ق. به همراه محمد تقی قمی، شیخ محمّد مصطفی مراغی، مصطفی عبدالرزاق و عبدالمجید سلیم مرکز «دارالتقریب» را برای نزدیکی و وحدت مسلمانان تاسیس کرد و با ایت الله بروجردی به مکاتبه پرداخت. مهم‌ترین اقدام شیخ محمود شلتوت در طول حیاتش صدور فتوا مبنی بر جواز تعبد و پیروی از فقه مذاهب معتبری چون شیعه بود.
