ایمان به خداوند یکتا، قرآن كریم و پیامبراعظم حضرت محمد بن عبدالله(ص) عالی‌ترین منشور وحدت مسلمانان است. از آن جایی که امت مسلمان پیرو علماء و رهبران دینی خویش می‌باشند، اگر علماء و رهبران دینی مذاهب مختلف اسلامی براساس میثاقی با یکدیگر وحدت رویه داشته باشند، مسلماً تفرقه و تشتت از میان پیروان آن‌ها رخت می‌بندد و یک جامعه متحد مسلمان شکل می‌گیرد. بدین منظور مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی اقدام به تهیه پیش‌نویس منشور وحدت اسلامی نموده است تا در مجامع اسلامی و کنفرانس‌ها و کنگره‌هایی که دانشمندان مسلمان گردهم جمع می‌شوند بر مبناء آن با یکدیگر عقد برادری و وحدت ببندند.

این منشور دارای چهار بخش است. در بخش اول پس از بیان ضرورت وحدت، مبانی وحدت که عبارت اند از: ایمان به خداوند متعال، ایمان به نبوت و خاتمیت رسول اکرم(ص)، دین اسلام، قرآن و سنت شریف نبوی(ص)، ایمان به معاد و اصل اجتهاد، تبیین گردیده است. در بخش دوم با عنوان چشم‌انداز‌ها، تلاش برای نزدیک ساختن جامعه اسلامی و الگو قرار دادن رفتار ائمه مذاهب اسلامی و گسترش فرهنگ همبستگی بین مسلمانان را وظیفه علماء و اندیشمندان مسلمان دانسته است. در بخش سوم تقریب را در همه عرصه‌های زندگی پیروان مذاهب اسلامی قابل اجرا دانسته و در بخش چهارم به برنامه‌های عمومی جهت تحقق تقریب مذاهب اسلامی در ۱۵ بند پرداخته است.