_______________________________

این اثر اولین كتاب از مجموعه «طلایه داران تقریب» است كه به زندگی نامه، اندیشه، ویژگی های اخلاقی، تفكرات تقریبی وحدت گرایانه، فعالیت های عمرانی و فرهنگی و سیره سیاسی حضرت آیت الله بروجردی پرداخته است.
آیت الله سید حسین طباطبایی بروجردی در صفر ۱۲۹۲ در شهر بروجرد به دنیا آمد. وی پس از تحصیلات مقدماتی، به اصفهان رفت و در محضر اساتید بزرگی همانند میرزا ابوالمعالی كلباسی، سید محمدتقی مدرس، سید محمدباقر درچه ای تلمذ نمود و پس از نه سال اقامت و تحصیل در اصفهان به مراتب عالی اجتهاد دست یافت. آنگاه در ۱۳۱۹ ق. به نجف اشرف رهسپار شد و مدت نه سال در محضر آیات عظام آخوند خراسانی و شیخ الشریعۀ اصفهانی بود. وی در كنار بهره مندی از محضر علمای نجف، خود كرسی تدریس به پا داشت و كتاب فصول را بر جمعی از فضلای آن حوزه تدریس كرد.
این مرجع گرانقدر در ۱۳۲۸ ق به شهر بروجرد، موطن خود، بازگشت و به مدت سی سال در این شهر اقامت داشت و به طور مستمر مشغول تحصیل و تألیف و تدریس فقه، اصول و تعلیم شخصیت های برجسته حوزوی بود.
وی در پی اصرار و درخواست علمای قم از جمله امام خمینی(ره) در ۱۳۶۴ ق. در میان استقبال بی نظیر مراجع، علما و مردم قم وارد این شهر شد. آیت الله بروجردی به مدت پانزده سال مدیریت حوزه علمیه قم را به عهده داشت و برخی مراجع عظام نظیر امام خمینی(ره)، عبدالرحیم ربانی شیرازی، اشتهاردی، صافی گلپایگانی و فاضل لنكرانی در محضر ایشان كسب فیض و علم نمودند.
وی صاحب آثار متعددی از جمله الاحادیث المقلوبه، جامع الاحادیث الشیعة، الفقه الاستدلالی است و حاشیه هایی بر نهایه، مبسوط و خلاف شیخ طوسی و جز آن به نگارش درآورده است.
آیت الله بروجردی بر كتب و آرای فقهی اهل سنت اشراف بسیاری داشت و این اشراف هرگز با نگاه منفی همراه نبود و سعی می كرد تا با ادله آنها موضوع و مسئله را درست بررسی و ریشه یابی كند. وی با این گرایش فكری به موضوع «وحدت میان مذاهب» اهتمام بسیاری داشت و همواره پیگیر این مسئله مهم جهان اسلام بود و اعتقاد داشت كه سامان دهی این موضوع از وظایف حیاتی هر عالم شیعی است.
وی با تأسیس مركز «دار التقریب بین المذاهب الاسلامیة» از سوی شیخ محمدتقی قمی و علمای سرشناس الأزهر به حمایت جدی از آن برخاست و حتی از كمك مالی به آن دریغ نورزید. علاوه بر آن، با شیخ وقت الأزهر عبدالمجید سلیم و شیخ محمود شلتوت، مكاتباتی داشت كه این امر رابطه جهان تشیع را با دنیای اسلام مستحكم تر و بسیاری از بدبینی ها را به دوستی و محبت تبدیل كرد. در اثر این درایت و حسن تدبیر- به قول شهید مطهری- شیخ محمود شلتوت، با صدور فتوای تاریخی، برای اولین بار مذهب شیعه را به رسمیت شناخت و برای آن در دانشگاه الأزهر كرسی تدریس مستقل تشكیل داد.

این کتاب توسط عبدالرحیم اباذری سال ۱۳۸۲ در مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی به چاپ رسیده است.