دومین نشست هیئت علمی
سی‌وششمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی

حاضرین در جلسه:

الف: حقیقی: ١.جناب آقای دکتر شهریاری ٢. استاد مولوی اسحاق مدنی ۳. جناب آقای دکتر نجفی برزگر ۴. جناب آقای دکتر غلامی ۵. جناب آقای دکتر ذوالفقار  طلب ۶. جناب آقای دکتر حسینی ۷. جناب آقای دکتر نور بخش ۸. جناب آقای دکتر برومند اعلم  ٩. جناب آقای دکتر خادمی ۱۰. جناب آقای دکتر نوید ادهم ۱۱. جناب آقای دکتر بی آزار شیرازی ۱۲. جناب آقای دکتر سادات طوسی ۱۳. جناب آقای دکتر روزبه ۱۴. احمد شفیعی نیا

 ب. مجازی: ١. جناب آقای جناب آقای راشدی نیا ۲. جناب آقای دکتر قاسم محمدی

غائبین: ١. جناب آقای دکتر خسرو پناه ۲. جناب آقای دکتر رضوان طلب ۳. جناب آقای دکتر کریمیان ۴. جناب آقای دکتر امیر عبد اللهیان ۵. جناب آقای دکتر فواد ایزدی ۶. جناب آقای دکتر فتحعلی ۷. جناب آقای دکتر مضطفوی ۸. حجت الاسلام و المسلمین موسوی ۹. سرکار غانم دکتر خزعلی ۱۰. جناب آقای دکتر صالحی ۱۱. جناب آقای دکتر خامه یار ۱۲. حجت الاسلام و المسلمین عاملی ۱۲. جناب آقای دکتر اکبری ۱۳. جناب آقای ثقفیان

چکیده نظرات حاضرین

  ١. دبیرکل محترم جناب آقای دکتر شهریاری

 بیان چند نکته:

 (١) پروژه های در دست اقدام دشمنان علیه جهان اسلام که می بایستی مورد توجه اصحاب تقریب باشد:

(١. اسلام هراسی ٢. شیعه هراسی ٣. ایران هراسی)

(٢) دوم تغییر در مدیریت اطلاعاتی کشور به خودی خود یک کار پسندیده است؛ زیرا ماندگاری در این مناصب خطراتی دارد. از طرفی در عرصه گفتمان وحدت نیز زمینه‌های جدیدی را پیش روی ما خواهد گشود، و مهمتر از همه امید می رود در میدان عمل هماهنگ‌تر عمل کنیم.

(٣) توسعه میدانی کنفرانس وحدت از تهران به مناطق کشور( کردستان+ اقلیم و عراق، خراسان+ افغانستان و سیستان و بلوچستان+ پاکستان) و همچنین دیگر کشورهای اسلامی< لبنان + سوریه) (عراق + اقلیم) (پاکستان + روسیه و قفقاز و جنوب شرق آسیا) و در ادامه آفریقا همه زمینه شرکت افراد تأثیر گذاری که به دلایل مختلفی امکان شرکت در این کنفرانس برایشان نبود را فراهم می کند. از ایران هم اعضای هیئت علمی و افراد دیگری که مناسب تشخیص داده شدند، شرکت خواهند کرد.

٢. جناب آقای دکتر نجفی برزگر

 ضرورت استفاده از ظرفیت‌های داخلی ۵۷ کشور اسلامی برای فاصله گرفتن از کشورهای غربی، و در این میان توجه بیشتر به ارتباط گیری با شرکت‌های دانش‌بنیان برای تحقق میدانی این هدف و درعین‌حال دانش محور ضرورت جوامع اسلامی است، و کنفرانس دانشگاه های مجازی جهان اسلام که اخیراً در پاکستان منعقد شد نیز تاکیدی بر همکاری و هم افزایی میدانی جوامع اسلامی با توجه به فعالیت های دانش بنیان بود.

مطالبه آقای دکتر شهریاری: توقع همکاری جناب آقای دکتر نجفی در بکارگیری حدود (۱۰۰) برجسته دانشگاهی از شیعه و سنی برای شرکت حضوری و مجازی در کنفرانس آتی وحدت.

٣. جناب آقای مولوی اسحاق مدنی

 اوایل انقلاب دو مانع به نام فریقین برای تفرقه‌افکنی مطرح می‌شد: (ا)  اهل سنت را دشمن اهل بیت معرفی کرده بودند. (ب)  شیعه را هم محرف قرآن می شمردند. راه‌حل این معضل اعتمادسازی بود که امروز هم نیازمند آن هستیم، و راه رسیدن به آن هم توجه دوباره به اقوامی است که قبلاً طعم شیرین این توجه و اعتماد را چشیده اند.

۴. جناب آقای دکتر غلامی

 توجه به نقش عالم متحده اسلامی در ایجاد و هدایت تشکل های مردمی و امت واحده اسلامی.

 از برنامه کردستان هم مورد (۵) بهتر است.

 ۵ .جناب آقای دکتر روزبه

 ضرورت توجه به آینده جهان اسلام که در سه محور قابل جمع است:

١. دشمن مشترک

 ٢. سرزمین مشترک

٣. جهان در حال تغییر

بنابراین ضرورت دارد حرکت های تقریب محور را اجتماعی و رو به آینده کنیم، و در این راستا چند موضوع اولویت‌دار به نظر می‌رسد: (تقریب و آینده مشترک، خانواده، زنان و جوانان، فناوری و بازسازی اقتصادی کشورهای اسلامی.

۶. جناب آقای دکتر سید محمد حسینی

ضرورت استفاده از :

١. ظرفیت‌های داخلی و بیرونی همسو همانند: سازمان فرهنگ و ارتباطات، رایزن‌های فرهنگی خارج از کشور، بخش بین الملل صدا و سیما.

۲. استفاده از نمادهای وحدت آفرین همانند: (مرحوم نادر طالب زاده، آقای کریمی مشاور ریاست محترم جمهوری در اهل سنت، آقای مبلغی که نماینده ما در مجمع فقهی جده می باشد و…)

موضوعات کردستان هم در دو  عنوان جمع‌بندی شود: الف. ایجابی (فرصت ها و ظرفیت ها) ب. سلبی (چالش ها و تهدیدها)

 ۷. جناب آقای دکتر ابراهیمی

 رویکرد دینی _مذهبی تاکنون عنوان حاکم بر موضوعات کنفرانس‌های قبلی بوده است، و این در حالی است که همزمان دشمنان ما با اعتقاد سکولاری دنیای پررونق را برای خودشان درست کردند، از طرفی دین را عامل اختلاف در میان مسلمانان معرفی نموده اند تا در رهیافت کشمکش‌های مسلمانان هر روز ضعیف تر بشوند، و نتیجه اینکه دین عامل عقب افتادگی ها و تفرقه شده است.

از اینرو جا دارد قبل از ایجاد وحدت دینی میان، مسلمانان به مشکلات روزمره آنان توجه کنیم و بر حوزه های مشترک (تجارت، بانکداری، اقتصاد  و…) تاکید کنیم تا همزمان با بیان عینیت دین و سیاست به بهره برداری از ظرفیت های طبیعی کشورهای اسلامی که می‌تواند جهان اسلام را در سطح یک الگو معرفی نماید جامه عمل بپوشانیم. از این رو چند مطلب ضرورت دارد:

(١) درخواست مقالات فراتر از آنچه در فراخوان آمده است.

(۲) ایجاد تیم تحقیقاتی برای جایزه دادن به بهترین های در مقالات و کتب.

(۳) پیگیری طرح های تحقیقاتی تا جهان اسلام را درگیر رفتن به سوی تحقق تمدن نوین اسلامی نماید.

آقای دکتر شهریاری اضافه کردند: بنابراین ریز موضوعات را که (۳۶ مورد) است حذف می‌کنیم و (۶) محور اصلی را نگه می‌داریم. البته می‌بایست دقت بشود که دشمن کجاها دقیق‌تر ورود پیدا کرده است تا در همان موارد اقدامات را بیشتر نماییم.

٨. جناب آقای دکتر نوید ادهم

تقلیل بعد نظری کنفرانس و رفتن به سمت عمل محوری، در بعد  نظری هم مشترکات ما با دیگر مسلمانان و دولت‌هایشان مورد توجه قرار بگیرد. و مهمتر اینکه نگاه ها در جهان اسلام دو جور است: (ایجابی = وحدت آفرین) و (سلبی = تفرقه‌افکنی) و اما تاکنون توان خود را صرف بخش اول نموده ایم ولی با بخش دوم چه کار باید کرد؟

راجع به موضوعات کردستان هم به دو محور می‌شود تقسیم شوند:

 (۱) کردستان (چالش‌ها و ظرفیت‌ها)

(۲) جهان اسلام (فرصت ها و تهدیدات)

۹. جناب آقای دکتر ذوالفقار طلب

 نکته اول: امروز جریانات  اسلامی مطرح  عبارتند از:

(١) جریان اسلامی به رهبری ترکیه

 (٢) جریان عربی (ارتجاع عربی) به رهبری عربستان

(٣) جریان مقاومت به رهبری ایران

 به دلیل ایران هراسی و شیعه هراسی ایران برای ایجاد وحدت میان مسلمانان نمی‌تواند در شکل دینی و مذهبی عمل کند و فقط در قالب فرامذهبی  می‌تواند در سطح دولت‌ها و جریانات ورود پیدا نماید.

 نکته دوم: آینده پژوهی تقریب مقوله‌ای فراموش شده است، مثلا وقتی علاقه به طلبه شدن در جهان اسلام ازدیاد پیدا می‌کند پس طبیعی است که در آینده تعصبات مذهبی غلبه پیدا نماید. در کنفرانس هم توجه به ملیت و در ادامه به نخبه گرایی مقدم است؛ لذا موضوع شماره (٣) مهمتر است، چنانکه در سیستان و بلوچستان مذهب گرایی اولویت دارد.

 ۱۰. جناب آقای دکتر برومند اعلم

 چند پیشنهاد‌:

١. استفاده از ظرفیت های خارج از مجموعه مجمع التقریب مانند: فعال سازی دانشگاهها که به عنوان نهادهای غیرحاکمیتی شناخته می شوند.

٢. تقدیر از کتاب سال تقریب در داخل کشور و خارج در حاشیه کنفرانس.

٣. از موضوعات کردستان (۵ و ۶) خوب است البته با اصلاح (۵) به: کردستان بستر همزیستی اقوام و مذاهب.

 ۱۱ .جناب آقای دکتر طوسی

 نکته اول: ضرورت توجه به تحول راهکارهای تقریبی در مقابل تحولات روزمره دشمنان؛ از این رهیافت لازم است راهبرد های جهان استکبار را شناخت و خود را در برابر آن آماده کرد. در بحث کردستان هم تأکید کنیم که کردستان بزرگ سرابی بیش نبوده و در حقیقت مسلمانان کرد زبان ما همیشه بازیچه دست ابرقدرت ها بوده اند.

نکته دوم: مشکل ما عدم امکانات نیست بلکه عدم همکاری و هم افزایی است که مجمع التقریب می بایستی غیرمستقیم هماهنگ کننده آن باشد. شبیه به آمریکا که در عراق  (۱۹۰۰) ngo  درست کرده که باطنش آمریکایی ولی ظاهرش بشردوستان است.

۱۲. جناب آقای دکتر خادمی

 توجه به عضویت ایران در (brix) برای ایجاد توسعه اقتصادی در جهان اسلام.

 ۱۳. جناب آقای دکتر نوربخش

 دین و توسعه موضوع مهمی است که جایگاه دین در ایجاد توسعه را تبيين می‌کند. در غرب دین را به حاشیه راندند تا توسعه پیدا نمایند، حال آنکه دین یک  ظرفیت است برای توسعه اجتماعی و…، اما دشمنان تبدیلش نموده اند به تهدید؛ لذاپیشنهاد می شود:

(١) سایت مجمع التقریب چندرسانه‌ای بشود.

(۲) اعضای همین جلسه بشوند اعضای هیئت علمی کنفرانس در مرکز ولی در مناطق از اشخاص فرهیخته همان منطقه هم استفاده شود.

 (۳) اروپا را فراموش نکنیم (خصوصاً با توجه به مهاجرت بسیار زیاد مسلمانان به اروپا) تا برای مسلمانان  مهاجرمان  خودمان تصمیم بگیریم نه آنها.

 ۱۴. شفیعی نیا

 تمرکز زدایی از محل برگزاری کنفرانس همراه با برکاتی است از جمله:

(١) توسعه میدانی: با این طرح حضور در میدان و همکاری و هم افزایی بیشتری رخ می دهد.

(٢) توسعه پیامی: با محصور شدن کنفرانس در یک محدوده زمانی ٣ روزه عملاً  به فراموشی سپرده می‌شد ولی با این تعدد تاریخی هم در مناطق داخل کشور و هم در بیرون، زمینه نهادینه شدن پیام تقریب فراهم می شود، و در حقیقت این یک اقدام قرآنی است که خداوند پیامبران را پی در پی می فرستاد: «وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَي الْکِتابَ وَ قَفَّيْنا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَ آتَيْنا عيسَي ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّناتِ».

با توجه به تأکید دبیرکل محترم بر دو واژه (وحدت مسلمانان) و (اتحادیه کشورهای اسلامی)، منظور از عنوان دومی رفتن به سمت اقدام عملی است، در حالیکه بیشتر موضوعات فراخوان در عین صرفاً دینی بودن، فقط بعد نظریه پردازی برخوردارند. و این در حالی است که در جلسه نخست نیز با توجه به فرمایشات رهبری معظم قرار شد اقدامات میدانی مورد توحه قرار بگیرد.

 اما موضوعات اولویت ‌دار جهان اسلام:

 ١. تجارت اسلامی که عامل عزت اسلامی در برابر سلطه جهانی است (استعمار اقتصادی = استعمار فرهنگی).

(٢) مقاومت اسلامی (زمینه‌های آن آماده و محوری ترین عامل وحدت در متن جامعه بزرگ اسلامی شده است)

نکات کلیدی این جلسه

  1. توجه به پروژه های فعال دشمنان (١. اسلام هراسی ٢. شیعه هراسی ٣. ایران هراسی)
  2. توسعه میدانی کنفرانس وحدت از تهران به دیگر مناطق کشور و جهان اسلام به هدف نهادینه کردن این فرهنگ
  3. ضرورت استفاده از ظرفیت‌های داخلی ۵۷ کشور اسلامی برای فاصله گرفتن از کشورهای غربی
  4. توجه به اعتماد سازی میان مسلمانان که راه رسیدن به آن توجه دوباره به اقوام و مذاهب است
  5. ضرورت توجه به آینده جهان اسلام که در سه محور قابل جمع است: (١. دشمن مشترک ٢. سرزمین مشترک ٣. جهان در حال تغییر) بنابراین ضرورت دارد حرکت های تقریب محور را اجتماعی و رو به آینده کنیم
  6. استفاده از ظرفیت‌های داخلی و بیرونی همسو همانند: سازمان فرهنگ و ارتباطات، رایزن‌های فرهنگی خارج از کشور، بخش بین الملل صدا و سیما
  7. استفاده از نمادهای وحدت آفرین (شخصیت ها، مقدسات، و…)
  8. قبل از ایجاد وحدت دینی میان مسلمانان به مشکلات روزمره آنان توجه کنیم و بر حوزه های مشترک (تجارت، بانکداری، اقتصاد و…) تاکید کنیم تا همزمان با بیان عینیت دین و سیاست به بهره برداری از ظرفیت های طبیعی کشورهای اسلامی که می‌تواند جهان اسلام را در سطح یک الگو معرفی نماید جامه عمل بپوشانیم
  9. ایجاد تیم تحقیقاتی برای جایزه دادن به بهترین های در مقالات و کتب و دیگر فعالیت های وحدت محور
  10. پیگیری طرح های تحقیقاتی تا جهان اسلام را درگیر رفتن به سوی تحقق تمدن نوین اسلامی نماید
  11. توجه به دولت‌های کشورهای اسلامی در کنار توجه به ملل اسلامی
  12. عدم حصر فعالیت ها بر نگاه های (ایجابی = وحدت آفرین) در جهان اسلام، و برنامه ریزی برای نگاه های (سلبی = تفرقه ‌افکنی) نیز
  13. به دلیل ایران هراسی و شیعه هراسی لزوم تقویت بعد فرا مذهبی ایران برای ایجاد وحدت میان مسلمانان در سطح دولت‌ها و جریانات
  14. استفاده از ظرفیت های خارج از مجموعه مجمع التقریب مانند دانشگاهها که به عنوان نهادهای غیرحاکمیتی شناخته می شوند
  15. تقدیر از کتاب سال تقریب در داخل کشور و خارج در حاشیه کنفرانس.
  16. ضرورت همکاری و هم افزایی که مجمع التقریب می بایستی غیرمستقیم هماهنگ کننده آن باشد، شبیه به آمریکا که در عراق (۱۹۰۰) ngo درست کرده که باطنش آمریکایی ولی ظاهرش بشردوستان بود
  17. توجه به عضویت ایران در (brix) برای ایجاد توسعه اقتصادی در جهان اسلام
  18. چندرسانه‌ای کردن سایت مجمع التقریب
  19. علاوه بر اعضای این جلسه برای هیئت علمی کنفرانس در مناطق از اشخاص فرهیخته آنجا هم استفاده شود
  20. اروپا را فراموش نکنیم تا برای مسلمانان مهاجرمان خودمان تصمیم بگیریم نه آنها.

 

***گزارش تصویری***

الحمد لله رب العالمین