در تمام ادیان و مذاهب اموری وجود دارد که از احترام ویژهای برخوردارند، این امور در تعابیر رایج امروزی به مقدسات معروفند، مقدسات دارای احکام خاصی هستند، یکی از مهمترین احکام مقدسات، ممنوعیت اهانت به آنهاست. در دین مبین اسلام به عنوان کاملترین و آخرین دین الهی، بسیاری از امور محترم و مقدس هستند و اهانت به آنها ممنوع است. به بیان دیگر از ديدگاه اسلام برخي امور مقدس هستند، به همین دلیل اظهار نظر در بارة آنها محدود به حدود ديني است و اهانت به آنها تخلف و جرم محسوب ميشود، ولی امروزه با ابزارها و شیوههای متفاوت گفتاری، نوشتاری و نمایشی همچون كتاب، مقاله، فيلم، كاريكاتور و مانند آن، به مقدسات اهانت ميشود. گاهي اين اهانتها به بهانه آزادي بيان صورت ميگيرد. بنابراین بررسی مفهوم مقدسات و اهانت؛ مبانی و حدود فقهی حقوقی آزادی بیان؛ مبانی فقهی حقوقی مقدسات؛ معیار و ماهیت فقهی حقوقی مقدسات و اهانت و نیز آثار اهانت به مقدسات لازم است، به همین دلیل در اين تحقيق، اهانت به مقدسات از ديدگاه اسلام و حقوق ملی (داخلی) و بین المللی (خارجی) بررسي ميشود.