در تمام ادیان و مذاهب اموری وجود دارد که از احترام ویژه­ای برخوردارند، این امور در تعابیر رایج امروزی به مقدسات معروفند، مقدسات دارای احکام خاصی هستند، یکی از مهم­ترین احکام مقدسات، ممنوعیت اهانت به آن­هاست. در دین مبین اسلام به عنوان کامل­ترین و آخرین دین الهی، بسیاری از امور محترم و مقدس هستند و اهانت به آن­ها ممنوع است. به بیان دیگر از ديدگاه اسلام برخي امور مقدس هستند، به همین دلیل اظهار نظر در بارة آن­ها محدود به حدود ديني است و اهانت به آن‌ها تخلف و جرم محسوب مي­شود، ولی امروزه با ابزارها و شیوه‌های متفاوت گفتاری، نوشتاری و نمایشی همچون كتاب، مقاله، فيلم، كاريكاتور و مانند آن، به مقدسات اهانت مي­شود. گاهي اين اهانت‌ها به بهانه آزادي بيان صورت مي‌گيرد. بنابراین بررسی مفهوم مقدسات و اهانت؛ مبانی و حدود فقهی حقوقی آزادی بیان؛ مبانی فقهی حقوقی مقدسات؛ معیار و ماهیت  فقهی حقوقی مقدسات و اهانت و نیز آثار اهانت به مقدسات لازم است، به همین دلیل در اين تحقيق، اهانت به مقدسات از ديدگاه اسلام و حقوق ملی (داخلی) و بین المللی (خارجی) بررسي مي‌شود.