كتاب حاضر شماره چهارم از مجموعه «سلسله رواد التقریب» است كه به معرفی شیخ محمد عبده(ره) اختصاص دارد. وی از جمله متفكران نوگرای عصر نهضت بود كه برای وحدت اسلامی و رهایی جهان اسلام از تفرقه، فعالیت های بسیاری كرد. كتاب از مقدمه ناشر، پیشگفتار محقق، و هفت فصل تشكیل شده است. نویسنده در فصل اول «كودكی، رشد و تحصیل»، نخست به پدر و مادر و تولد ایشان اشاره كرده و سپس تحصیلات دینی وی و حوادث پس از ان را بیان كرده است. معرفی اجمالی الازهر، بخش پایانی این فصل است. فصل دوم به معرفی اساتید عبده از جمله شیخ درویش، شیخ حسن الطویل و سیدجمال الدین اسدابادی و شاگردان وی همچون محمد رشید رضا، مصطفی لطفی المنفلوطی، سعد زغلول، طه حسین، شیخ محمدمصطفی المراغی و دیگران اختصاص دارد. نویسنده در فصل سوم كتاب، اثار عبده را معرفی كرده است. از اثار وی به: تفسیرالمنار، شرح نهج البلاغه، الواردات، حاشیه على العقائد العضدیه، علم الاجتماع و العمران، رساله الرد علی‌الدهریین، شرح مقامات بدیع الزمان الهمذانی، رساله التوحید، شرح البصائرالنصیریه، اسلام و الرد على منتقدیه می توان اشاره كرد. فصل چهارم كتاب كه بسیار كم حجم است به سابقه و تجربه تدریس شیخ محمد عبده در مركز دارالعلوم الازهر و مدرسه السلطانیه و شیوه تدریس تفسیر قران كریم اختصاص دارد. یكی از جنبه های بسیار مهم در زندگی شیخ محمد عبده، اصلاح گری و اصلاح طلبی و اقدامات و شیوه وی در این راه بود. فصل پنجم كتاب به این بخش از حیات این اصلاحگر عصر نهضت پرداخته است. مصر در عصر محمد عبده، تاسیس حزب ملی، رویكردهای فكری شاگردان سید جمال الدین بعد از وفاتش، مبارزه از طریق روزنامه نگاری، عضویت در مجلس، نقش عبده در نهضت ملی گرایی عربی، پایه گذاری العروه الوثقى در پاریس و انتشار جهانی ان، اصلاح شیوه های اموزش دینی، تاسیس مجمع «المقاصد الخیریه» در بیروت، اصلاح الازهر از جمله مطالب این فصل است. فصل ششم كتاب به تلاش ها و اقدامات عبده در زمینه تقریب مذاهب اسلامی و اتحاد مسلمانان اختصاص دارد. وی برای تحقق تقریب مذاهب اسلامی بر این باور بود كه باید به اصلاح نظام اموزش، ازادی بیان در ارای فقهی و اجرای اصلاحات در جنبه های مختلف پرداخت. برخی از عناوین این فصل از این قرار است: اصلاح نظام اموزشی، بازگشت به اسلام واقعی، ارسال نامه به تولستوی (ادیب روسی)، تقریب بین مذاهب و ادیان، بررسی و تشریح تفاوت های فكری و عملی شیخ محمد عبده و سیدجمال الدین و نتیجه این بررسی تطبیقی. فصل پایانی كتاب به وفات عبده، فرزندان و میراث فرهنگی وی اختصاص دارد. پایان بخش كتاب فهرست منابع و موضوعات است. محقق در این كتاب ضمن نگارش استدراكاتی، به شرح حال اعلام كتاب و مستندسازی موارد تاریخی، زبانی، حدیث و سیاسی و … پرداخته است.
