آذربایجان تنها جمهوری است که پس از فروپاشی شوروی، در آن ترکیب جمعیتی شیعه و سنی مطرح شده و علی رغم حساسیت قابل توجهی که در دولت جمهوری آذربایجان به مسئله روابط میان شیعه و اهل سنت وجود دارد و حاکمیت این کشور با رسمیت نبخشیدن به هیچ دین و مذهب در قانون اساسی و سکولار اعلام کردن حکومت در این جمهوری، اختلافات و تفاوت های مذهبی را نادیده گرفته؛ اما متاسفانه شاهد آن هستیم که وضعیت غیرانگاری همدیگر میان مذاهب در آذربایجان، متأثر از فرقه گرایی و منازعات بین مذاهب اسلامی در حال رشد در خاورمیانه، به وجود آمده است.
شناخت جمهوری آذربایجان و جریانات اسلامی فعال در آن از دو جهت مهم است؛
اول از جهت جمعیت که با حدود ده میلیون جمعیت و بیش از ۹۵ درصد مسلمان و ۸۳ درصد شیعه، دومین کشور با اکثریت مطلق جمعیت شیعی بعد از ایران است. و دوم از جهت جغرافیا و موقعیت راهبردی آن در منطقه قفقاز و اوراسیا و هم مرزی با جمهوری اسلامی ایران است که پرچمدار و منادی وحدت و تقریب مذاهب اسلامی است.
در این کتاب است وضعیت دینی و مذهبی آذربایجان، جریانات اسلام گرا، مراکز، احزاب و شخصیت های اثرگذار شیعه و اهل سنت معرفی شده و چالشهای دینداری در جمهوری آذربایجان و راه های برون رفت از این چالش ها مورد بررسی قرار گرفته است.
