مسئله «گوشت حلال» از مسائلی است که از یک سو به دلیل نقش ویژهای که در سلامت روح و بدن آدمی دارد، و از سوی دیگر، جایگاه ویژهای که در اقتصاد جامعه اسلامی داراست، از مسائل بسیار مهم جوامع اسلامی در عصر حاضر به شمار میآید.
یکی از مسائل مربوط به گوشت حلال و ذبح و کشتن حیوان برای بهرهبرداری در تغذیه آدمی، مجاز بودن این نوع تصرّف در نظام آفرینش است؛ زیرا در صورتی که نتوان توجیه عقلانی مقبولی برای آن یافت، راهی را باید رفت که خامخواران و منعکنندگان از کشتن حیوان برای بهرهبرداری انسان میروند.
بدین سبب، قرآن کریم با تأکید بر اینکه تنها بخشی از حیوانات با ویژگی خاصی برای تغذیه انسان مناسباند، کشتن حیوان حلالگوشت را با احکام و شرایط بسیار خاص با بردن نام خداوند تجویز میکند تا معلوم شود در نظام آفرینش الهی، نام و اذن خداوند است که میتواند کشتن حیوان مخصوصِ تغذیه آدمی را برای بهرهبرداری غذایی انسان توجیه عقلانی و برهانی کند.
و از سوی دیگر، این تنها خداست که عالم به غیب و شهادت است و میتواند محدوده حلال و حرام، و مجاز و ممنوع از تصرفات در عالم آفرینش، از جمله بهرهبرداری غذایی از حیوانات را معیّن و مشخص نماید.