رهبر معظم انقلاب اسلامی سال ۱۳۸۶ را سال «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» نام گذاری نمودند. «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» از دیدگاه مقام معظم رهبری یعنی اینكه «در درون ملت ما و در بین قومیت‌های گوناگون و مذاهب گوناگون و اصناف گوناگون اتحاد كلمه، و در سطح بین المللی، میان همه مسلمانان روابط برادرانه و انسجام وجود داشته باشد. با این نگاه، امید دشمنان در تفرقه امت و اختلاف و كشمكش آنان به یأس تبدیل خواهد شد و بر جایگاه قوی و شوكت و عظمت ملت اسلام افزوده می‌گردد».
اتحاد ملی و انسجام اسلامی به عنوان اهداف مورد توجه مقام معظم رهبری، ضرورتی اجتناب ناپذیر است كه برای دست یابی به آن باید عوامل وحدت و یك پارچگی را با محوریت قرآن كریم و سنت قطعی پیامبر اعظم(صلی الله علیه وآله) دنبال و از عوامل تفرقه پرهیز نمود.
بی شك حفظ كیان اسلام و آموزه‌های آن و نیز حفظ ام القری جهان اسلام (ایران) مستلزم رفع كدورت‌ها و اختلاف‌ها و تلاش در جهت اتحاد بین مسلمانان می باشد. در این راستا ضروری است با كنار گذاشتن سطحی نگری و نیز تعصبات مذهبی و با ژرف اندیشی و تعمق، به هم‌گرایی دینی بیندیشیم و با پرهیز از اتهام‌های واهی و شایعات دروغین، در مسیر ایجاد اخوت اسلامی و هم زیستی مسالمت آمیز گام برداریم.
یكی از راه‌كارهای توجه دادن جوامع اسلامی به اتحاد و اخوت و نیز ایرانیان به انسجام اسلامی و اتحاد ملی، نشان دادن نگرش‌ها و رویكردهای اتحادگرا در بین علما و متفكران است. با تأملی در نوشته‌ها و مكتوبات علما و اندیشمندان به حجم گسترده‌ای از كتاب‌ها و مقالات بر می‌خوریم كه تفرقه را عامل عقب ماندگی مسلمانان دانسته و رشد و شكوفایی جهان اسلام را در هم‌گرایی و وحدت جست‌وجو كرده‌اند؛ اما به دلیل غوغاسالاری مسلمانان افراطی و رادیكال ـ كه بخش بسیار كوچكی از جامعه مسلمانان را تشكیل می دهند ـ صداها و صلاهای وحدت خواهانه به گوش نمی رسد. و آن چه در فضای بیرونی دیده می شود، افراطی‌گری و تعصبات و اتهام بستن به یك دیگر است. در این راستا نشان دادن دیدگاه‌ها و نگرش‌های وحدت گرایانه بسیاری از علما و محققان برجسته جهان اسلام و نیز متفكران دلسوز ایرانی می‌تواند بخشی از این غبار غم بار رادیكالیسم اختلاف برانگیز را از بین ببرد.
مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی كه برگزاری سالانه كنفرانس بین المللی وحدت اسلامی و نیز انتشار ده‌ها كتاب و نشریه را در كارنامه خود دارد، در سال «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» با هدف آشنایی اندیشمندان و پژوهش‌گران و علاقه‌مندان به موضوع وحدت اسلامی و تقریب مذاهب، به تدوین كتاب شناسی از منابع و مآخذ با رویكرد وحدت اسلامی در قالب كتاب، پایان نامه، مقاله و گزارش‌های علمی و تحقیقی پرداخته است.
این اثر سلمان حبیبی از دو بخش تشكیل شده است; بخش نخست، شامل كتاب‌هاست و در بخش دوم، مقالات معرفی شده است. هدف از این كتاب شناسی یاری رساندن به پژوهش‌گران و تهیه عناوین جدیدترین منابع و مآخذ جهت استفاده آنان می باشد. شایان ذكر است كه در بخش نخست كتاب سعی شده آخرین و جدیدترین كتاب‌های منتشر شده موجود درباره «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» ارائه شود; اما در بخش دوم، به دلیل حجم گسترده مقالات، تلاش شده آنهایی كه ارزش بیشتری دارند معرفی گردد. هرچند ممكن است مقالات دیگری در این موضوع‌ها وجود داشته باشد كه از دید گردآورنده پنهان مانده و یا در دسترس نبوده است.
یادآور می‌شود در بخش اول، تعداد ۲۰۳ كتاب فارسی و ۱۱۰ كتاب عربی و در بخش دوم، تعداد ۱۹۱۸ مقاله فارسی و ۴۲۹ مقاله عربی و در كل، تعداد ۲۶۶۰ منبع معرفی شده است و تقریباً ۹۰% منابع و مآخذی را كه در كتاب شناسی حاضر ارائه گردیده است، در كتابخانه‌های بزرگ می‌توان یافت. در پایان كتاب، جهت دست رسی آسان به پدیدآورندگان آثار، نمایه اشخاص و نیز جهت تسهیل در شناسایی موضوعات، نمایه جامع موضوعی فراهم آمده است تا به این وسیله محققان و پژوهش‌گران ارجمند در سریع‌ترین زمان ممكن بتوانند از جزئی‌ترین موضوع در زمینه «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» مطلع گردند.
