شیخ تسخیری  (رحمه الله) نمادی از اندیشه مصلحانه، بینش با بصیرت و انقلابی استوار در زمینه وحدت اسلامی و تقریب میان مذاهب بود. او همچون ستاره ای درخشان در جلسات و کنفرانس ها و در ارتباطی کامل با شخصیت های برجسته جهان اسلام بود.

او منتقدی یگانه بود و اعتقاد داشت که گفت و گو، مبناي منطقي قرآن، سنت و سيره ائمه اطهار است. وي همچنين داراي ظرفيت بالايي در خطابه و قانع نمودن طرف مقابل بود. وی مجمعی از احساسات، عواطف و مشاعر انسانی بود، که روشهای پیش رو و غم ها و آمال او بر این مسائل شهادت می دهند. عشق مردم به او از مرزهای جغرافیایی، دینی، مذهبی و فرقه ای و تبارگرایی عبور کرده بود. او به حق “زبان گویای اسلام و تشیع” بود.

رحلت او دردناک و غم انگیز بود که سخنان بسیاری درباره او بیان شده است که از آن میان است سخنان شخصیت ها و دانشمندان لبنانی که در این کتاب آمده است.