در این نوشتار دیدگاه‌های برخی از شخصیت‌های علمی، سیاسی و فرهنگی در مورد وحدت بین مسلمانان و تقریب بین مذاهب اسلامی منعکس شده است. در مقدمه کتاب که نسبتا مفصل است نویسنده به معرفی اجمالی برخی از شخصیت‌های تقریبی اعم از شیعه و اهل سنت مانند شیخ محمود شلتوت (شیخ الازهر) شیخ عبد المجید سلیم، شیخ سلیم البشری (شیخ الازهر)، شیخ مصطفی المراغی، استاد حسن البنا، شیخ محمود محمد ابوزهره، شیخ علی الخفیف، شیخ محمد محمد المدنی، محمد سرور الصبان، شیخ حسنین محمد مخلوف، شیخ عبد المتعال الصعیدی، سید محیی الدین القلیبی، شیخ محمود فیاض، ابوالاعلی مودودی، شیخ محمد الغزالی، احمد امین، محمد عرفه، یس سویلم طه، محمد فرید وجدی، عباس محمود عقاد، محمد عبدالله دراز، حامد حقنی داوود، محمد فکری ابو النصیر، آیة الله حسین بروجردی، امام خمینی، جعفر آل کاشف الغطاء، سید عبد الحسین شرف الدین، آل حکیم، سید ابوالقاسم موسوی خویی، سید هبة الدین شهرستانی، سید محمد باقر صدر، شیخ محمد تقی قمی، سید محسن الامین، شیخ محمد جواد مغنیه، محمد صالح مازندرانی، مسلم الحلی و توفیق الفکیکی پرداخته و اقدامات و افکار تقریبی برخی از این شخصیت‌ها را بیان کرده است. آنگاه به طرح دیدگاه‌های تقریبی شخصیت هایی، مانند امام خمینی، شهید سید محمد باقر صدر، شهید مرتضی مطهری، سید محسن الامین، حسن البنا، علامه مودودی، سید محمد تقی حکیم، علامه ابن میثم، سید جمال الدین اسد آبادی و علامه محمد جواد بلاغی پرداخته و دیدگاه‌های ایشان درباره وحدت مسلمانان و ضرورت نزدیکی ادیان و مذاهب مختلف با جبهه گیری در قبال جهان استکبار و کشور‌های استعماری، راهکار‌های تقریب بین مذاهب اسلامی و موانع آن، راه‌های بیداری جهان اسلام و کشف توطئه‌های دشمنان اسلام، احیاء تفکر دینی بر پایه اصول و عقایدمشترک بین مسلمانان، دیدگاه‌های اقتصادی برای تقویت جهان اسلام، تقویت افکار تقریبی و پرهیز بزرگ کردن اختلافات فقهی و عقیدتی بین مذاهب اسلام و راهکار‌های عملی ایشان جهت رسیدن به یک وحدت همه جانبه فکری و عملی بین مسلمانان را بیان می نماید. نویسنده همچنین به استدلال‌های قرآنی، روایی و عقلانی برخی از این شخصیت‌ها در مورد ضرورت وحدت تقریب بین مذاهب اسلامی اشاره کرده و آثار و برکات وحدت و تقریب و آفات خطرات تفرقه و جدایی مسلمانان را از دیدگاه آنان گوشزد نموده است. وی ظهور انواع منکرات و کاستی‌ها در جوامع اسلامی را ناشی از اختلافات، دشمنی و تعصبات قومی، مذهبی و طائفه گری مسلمانان دانسته و سوء استفاده‌های متعدد دشمنان مشترک مسلمانان از اختلاف بین مسلمانان را گوشزد نموده است. وی قدرت مسلمانان را در صورت وحدت وتقریب وصف ناشدنی و عظیم توصیف کرده و معتقدات در صورت وحدت مسلمانان خداوند به آنان کمک کرده و نیروی مضاعفی به آنان خواهد داد و در صورت تفرقه و اختلاف نیروی آنان کم شده و نیروهای استعماری برآنان غلبه خواهند کرد.