مؤلف کتاب حاضر، ابوالحسن علی بن مهدی طبری مامطیری، فقیه و محدث و یكی از علمای بزرگ شافعی مذهب است که خطبه‌ها و اخبار و الفاظ فصیح و سخنان حکمت‌آمیز حضرت علی(ع) را جمع‌آوری کرده است. این کتاب نشان از توجه اهل سنت به آن حضرت می‌باشد و در بردارنده مطالبی تاریخی چون: داستان اصحاب فیل، جدایی قریش و هاشم، راهب بحیراء و دلائل حفر چاه زمزم … و هم‌چنین روایاتی از پیامبر(ص) و امامان حسن و حسین(ع) و سایر ائمه(ع) می‌باشد. کتاب مجموعاً دارای ۳۶۲ حدیث می‌باشد که بدون ترتیب خاصی جمع‌آوری و بعضی از آن‌ها نیز تکرار شده است.
مصحح محترم ( علامه محمدباقر محمودی ) ضمن بررسی و تصحیح این نسخه، به نکات قابل توجه بسیاری دست یافته است. از جمله این که بسیاری از کتب متأخر احادیثی را از این کتاب نقل کرده‌اند که در این نسخه نیست و این نشان از آن است که مطالب این کتاب بسیار بیش از آن مقداری که اکنون هست بوده است و ایشان با تهیه مستدرکی همه آن‌ها را ضمیمه کتاب نموده است. دیگر این که در بسیاری از منابع اهل سنت و شیعه از صاحب اثر مدح و ستایش شده است و این به اهمیت مؤلف و کتابش افزوده است. و نیز در کتاب فقط حدیث نقل نشده است بلکه برخی رفتار آن حضرت و بعضی آثار منسوب به ایشان و احکام دینی و حکومتی نیز آمده و تعدادی از خطبه و سخنان موجود در نهج‌البلاغه دراین كتاب وجود ندارد.
مصحح در آغاز مقدمه طولانی خویش نخست نام پنج تن از علماء گذشته را که از این کتاب نام برده و از آن استفاده کرده‌اند ذكر كرده، آن گاه به نسخه مورد استفاده خویش که نسخه منحصر به فرد یمنی است که در قرن یازدهم نوشته شده و اکنون در کتابخانه واتیکان موجود می‌باشد اشاره نموده است. سپس به مذهب مؤلف کتاب پرداخته و یاد آور شده است كه احتمالاً ایشان از زیدیه بوده یا بعدها به این مذهب گرایش یافته است ولی قطعاً شیعه اثنی عشری و یا اشعری و معتزلی نیست.
در ادامه، به منابع و روش نگارش کتاب و علت نامگذاری آن به «نزهه الابصار» اشاره می‌نماید. مباحث كتاب بدون هرگونه تبویب و تقسیم‌بندی متن کتاب، با دانش آن حضرت در حوزه داوری شروع می‌شود و مباحثی چون: شجاعت آن حضرت، توصیف دیگران از او، حسب و نسب و فرزندانش، نامه آن حضرت به مالك اشتر و… پایان می‌یابد.
